Richting Faro......

Dat is wat we vandaag gaan doen. Rond 10.30 naar de saniplek op de camping waar we al het water uit de camper laten lopen, even de rekening betalen en naar Portimao.
Een half uurtje later parkeren we op de ons aangewezen plek waar ons home de komende twee maanden zal staan. Wat papierwerk en op mijn vraag hoever het lopen is naar het station krijgen we spontaan een lift aangeboden. Het is niet ver maar met de auto toch wel gemakkelijk. We kopen een kaartje (enkele reis Faro € 6) en stappen in het boemeltje wat ons in anderhalf uur (door een beetje saai landschap) in Faro brengt. Naar het geboekte hotel is het 10 minuutjes lopen. We brengen de bagage naar onze kamer, drinken een theetje en doen nog een ommetje door de stad. 'S avonds hadden we gehoopt dat de overvloedig aanwezige kerstverlichting en ornamenten in de winkelstraten zou branden maar helaas, dat bewaren ze denken we tot 1 december. We eten die avond in het restaurant van het hotel. We zitten er net als een vrij forse kale meneer van iets meer dan middelbare leeftijd enkele tafeltjes verderop plaatsneemt en joviaal en ruim hoorbaar Good evening in onze richting roept hetgeen wij hem op iets minder volume eveneens wensen. Hij wordt gevolgd door een blondine van enigszins minder dan middelbare leeftijd die tegenover hem plaatsneemt. Ze spreken geanimeerd over datgeen wat er gegeten gaat worden namelijk een cataplana. De ober komt vragen wat hij kan betekenen en hem wordt duidelijk gemaakt dat ze hier maar voor een ding komen; een cataplana. Want, zo is de klaarblijkelijk verduidelijkende toevoeging, we are von ollanda! Volgens mij denkt de man dat hem dat wel duidelijk is en vraagt wat er gedronken gaat worden. De wijnlijst wordt geraadpleegd en de ober bevraagd en de keuze valt op een fles sauvignon. De fles komt eraan en wordt getoond. De twee buigen zich over het etiket en zeggen dat ze deze niet hebben besteld. Man weer af met de fles maar nu komt zijn collega die de bestelling heeft aangenomen met de fles en kaart aan. Zijn vinger gaat langs de lijst en zegt kijk die is besteld. Ze sputteren ja maar sauvignon en niet goed waarop de ober de fles omdraait en met zijn vinger langs de tekst op de achterzijde gaat en wat staat daar! Natuurlijk, sauvignon. De wijn wordt nu goed bevonden en als de ober weg is horen we nog wat gesputter over het etiket en ja, het is waar, daar stond niet met koeienletters sauvignon op -:). Vervolgens komt er nog een klapje op de vuurpijl. Aan de ober wordt bij het brengen van de cartaplana om muziek gevraagd. In eerste instantie denkt hij aan live muziek en zegt daar helaas niet over te beschikken. Maar nee, zo maken ze hem nog een keer duidelijk gewoon, lekkere achtergrond muziek. Gezellig toch? De man loopt enigszins verbaasd weg maar na enkele minuten komt dan toch wat lawaai uit de geluidsboxen. Of onze tortels dit nu in gedachten hadden? Ondertussen heb ik het stel nog eens goed in mij opgenomen. Ik kom tot de onomstotelijke conclusie, het klopt niet. Jeanne zegt. Je kunt toch best leeftijdsverschil hebben? Ik beaam dat, weet dat tenslotte maar goed genoeg, maar nee ik blijf bij mijn idee. Zeker als op een bepaald moment de dame het grote gouden polshorloge wat gezien geen kleurverschil op de arm nog niet zo lang rond die pols zit en kennelijk bij het dragen nog wat irriteert in haar tasje laat verdwijnen. Ach zegt Jeanne een vroeg kerst cadeautje zeker. Ja ja zeg ik en ik weet wie de kerstman is. Meet hem een witte pruik en baard aan en een rode jas met dito laarsjes dan hij zit schuin tegenover me. We vermaken er ons nog een poosje mee en zoeken vervolgens ons bedje op.
Vanmorgen hoeven we ons niet te haasten. Onze vlucht is pas om 15.00 dus alle tijd voor het ontbijt. Jammer genoeg ontwaar ik ons stelletje niet maar een gebakken eitje met toebehoren is ook prettig. We laten ons vervolgens met een taxi naar het vliegveld rijden waar we ruim te vroeg aankomen maar ook daar zijn terrassen dus vermaken we ons wel.