Een platte….

Zaterdagmorgen kom ik van een heerlijke warme douche een koude tegen. Als ik aan kom lopen zie ik een paar van mijn buurmannen staan keuvelen in de buurt van mijn autootje. Ik wordt minzaam goede morgen gewenst en vervolgens wordt mij gevraagd; did you know…Ik zeg huh….wat? Ze wijzen naar mijn auto en dan speciaal naar een achterwiel daarvan. Oeps die staat wel slapjes. Mij wordt gevraagd of er een reservewiel is. Weet ik veel; zeg ik in mijn beste Engels. Mij wordt vervolgens allerlei goede raad gegeven, zoals; bel het verhuurbedrijf, of zeg tegen je vrouw dat dit eigenlijk haar auto is en dus voor haar een goede oefening in bandje wisselen en nog veel meer van die, lichtelijk van leedvermaak doorspekte, adviezen. Ik geef geen krimp en zeg dat ik na de koffie het varkentje wel zal wassen en dat zonder hulp van deze toeschouwers. Aldus doe ik. Het bijbehorende krikje is van inferieure kwaliteit en kan de klus door grind en scheefstand van de auto niet klaren. Geen nood, ik tover mijn 6 tons super krik tevoorschijn en in no time staat het autootje ongeveer op oog hoogte. Wiel eraf, thuiskomertje erop en klaar in Hans. Vervolgens op advies van mijn verhuur meisje naar een banden specialist in Lagos maar….pech, laat die nu net deze zaterdagmiddag wat anders in gedachten hebben. Er staat weliswaar Aberto (open) op de deur maar die is toch echt Fechado (gesloten). Maandag gaat ook niet lukken want, feestdag in Lagos, maar vanmorgen is het bandje geplakt en de wieltjes gewisseld. Rijden weer maar!