Het jaar an de aap (2)...

Woensdag draai ik vast de camper in de weg rij stand. Aangezien de buren zijn vertrokken en ik voor het overige nog al klem sta een mooie gelegenheid om zonder kleerscheuren van onze plaats af te komen. Donderdagmorgen rijden we na het afhandelen van de administratie en met volle watertank en leeg toilet de camping af. We nemen de A22 want hoewel de 125 al sterk is verbeterd begrepen we dat de oostelijke helft van de route nog vol gaten en putten zit. De tol heb ik via de site voldaan dus allez, we kunnen. Onderweg nog wel even tanken. Ik sta bij het benzine station in gedachten wat te staren naar de pomp (is het zo’n prepaid betaal ding vraag ik mij af) maar nee, toch niet. Ik pak een slang en begin te tanken. Na enige tijd kijk ik op de teller en schrik mij het apelazarus: IK STA BENZINE TE TANKEN! Jawel, het jaar van de aap maar in dit geval ben ik de aap! 15 liter geeft de pomp aan. Wat nu: Er zat nog ongeveer 15 tot 20 liter diesel in. Ik graaf in mijn geheugen en weet mij te herinneren dat er in vroeger tijden tijdens koude periodes wel eens werd bijgemengd om bevriezing van diesel te verkomen. Ik besluit bij te tanken, 50 liter gaat er nog bij. De caissière heeft mijn gestuntel natuurlijk gezien en beaamt mijn gedachte dat deze verhouding misschien wel moet kunnen. We rijden verder. Ik hou de snelheid aan de lage kant om te zien of er vreemde dingen gebeuren maar allengs begin ik mij zekerder te voelen. Sevilla voorbij en nadat we Cordoba zijn gepasseerd stop ik bij een benzine station om er nog wat diesel bij te tanken. Weer 35 liter erbij. We zijn dus een 300 km verder en er komen geen rare geluiden vanonder de motorkap. We voelen ons redelijk opgelucht. Enkele kilometers verder stoppen we voor een overnachting op een camping in Villa Franca de Cordoba. Ik kom er aan en zeg tegen Jeanne: dit komt me bekend voor. Nee zegt ze: dat was een camping in Italië, daar lijkt deze op. Ze loopt naar de receptie, steekt na een paar minuten haar hoofd uit de deur en roept; je hebt gelijk we waren hier in 2012 ook al eens! Big smile bij deze mijnheer natuurlijk. We installeren en ik ga toch nog eens even googlen of mijn idee over diesel en benzine wordt gedeeld. Oeps: diverse kreten als; geen kilometer rijden; slecht voor brandstofpomp en nozzles, wordt afgewisseld met de ervaring van een mijnheer die maar liefst 35 ltr. benzine op en tank van 80 liter had getank en geen centje pijn heeft gehad. Jullie begrijpen, het gevoel van zekerheid slinkt als sneeuw voor de zon. Mijn lief hoort mij aan en zegt: waarom bel je Sjaak niet? Stom, daar had ik niet aan gedacht. Sjaak is namelijk niet alleen vriend en naamgenoot, (nee niet van voren maar van achter) maar ook een ex autodealer en een zeer ervaren mecanicien! Ik bel direct en krijg, waarschijnlijk om pijn en schrik te verzachten een enigszins ingepakt maar duidelijk advies; er uit met die handel! Ik zoek in mijn serviceboekjes en vind de dichtstbijzijnde Fiat dealer in Cordoba. De aardige receptioniste belt mijn verhaal in rad Spaans door en ja hoor, vrijdagmorgen om 10 uur staan we in de garage. Het grapje gaat ca 3 uur duren zo wordt ons verteld. Ze bestellen een taxi voor ons en om 10.15 staan we in het centrum van Cordoba. We dwalen wat rond en herkennen veel van een bezoek wat we ongeveer 14 jaar geleden aan de stad brachten tijdens een autorondreis door Andalusië. Voor we het weten en niet nadat Jeanne een gave tas heeft gescoord nemen we een taxi terug. We komen er aan op het moment dat de camper weer buiten wordt gereden. Nog even afrekenen  en we kunnen met een gerust hart weer verder. Het stadje Ubeda waar we vervolgens aanlanden heeft een mooie camperplaats. We lopen het oude centrum nog een uurtje in en na een lekker kippetje uit onze camper oven vallen we snel in slaap in deze zeer rustige omgeving.