Verder zuidwaarts...
Blijf op de hoogte en volg Hans en Jeanne
04 Oktober 2018 | Frankrijk, Moissac
Als ik, wanneer ze een grapje maken en lachen om de niet begrijpende bardame, ik hun laat merken hun grap te kunnen verstaan en waardeer zijn we al snel in een humorvol gesprek gewikkeld. Een van de heren woont kennelijk al 10 jaar in de omgeving en doet klussen voor de vele Nederlanders en Engelsen die hier een huis bezitten. Zijn maat die nog in België woont komt hem met enige regelmaat een aantal weken helpen maar spreekt desondanks geen woord Frans. Wel rookt hij flink en wanneer hij naar buiten gaat voor een pafke volgt de bardame hem meestentijds snel. Dit tot hilariteit van de andere Belg die zegt: ze vind hem wel leuk maar ze kunnen elkaar niet verstaan-:)
Na een tweetal drankjes vertrekken en krijgen de raad mee om morgen toch zeker Conques, een dicht bij gelegen mooi dorpje, te bezoeken. We beloven onze Belgische vriend dat zeker te zullen doen en wandelen weer richting de CP.
En inderdaad...onze Belg had wel gelijk. Het dorpje Conques is zeker een bezoek waard. Wel denken we dat in het hoogseizoen het allemaal een beetje kermisachtig zal zijn. Het dorp is naast de mooie gebouwen een verzameling van restaurantjes, cafeetjes en souveniertenten. Nu wij er zijn is het rustig en kunnen we op ons gemak rond kijken. Nou ja tot we net in de bezienswaardige abdij van Sint Foy bezoeken worden we een vijftal minuten door een in mooie witte pij gehulde jongeman vriendelijk doch dringend verzocht de kerk te verlaten want: een dienst gaat beginnen. Hoe hij ziet dat wij toeristen zijn en geen devote mis bijwoners is me achteraf een raadsel. Maar we gaan gedwee naar buiten en na nog wat rondscharrelen in het dorp hebben we het gezien en rijden richting onze volgende bestemming. Het wordt een CP in St cirq Lapopie. We staan mooi aan de Lot en vallen in slaap met het ruisen van de rivier. De volgende morgen is ons doel Moissac waar we gaan fietsen op de voie verte. We rijden eerst een langs de bakker en dan gebeurt het weer. Links is de plaats Cahors waar we naar ik stellig meen te weten op de groene route naar Montauban komen. Maar nee onze Tom zeg mij juist de andere kant op te gaan. Mmmm denk ik nog, wellicht een eerdere toegang tot de groene route? Lang verhaal kort, na ongeveer een half uur door hobbelige binnenwegen te hebben gereden bereiken we dan eindelijk de gewenst route. Hoe dan, hoor ik je denken. Simpel, mijn Tom is ingesteld op gewicht, lengte en HOOGTE, van onze camper. Laat nu op de weg naar Cahors een onderdoorgang zijn waarvan een bord aangeeft: max 3 meter hoog. Enkele jaren geleden waren we hier ook en toen kreeg ik ook een andere route opgelegd. Maar eigenzinnig als ik toen nog was, een stuk jonger nog natuurlijk, reed ik toch de rechtstreekse route naar Cahors. Voor mij reed een bus en ondanks het gepiep en protest van Tom zei ik tegen mijn lief die ook enigszins paniekerig werd: als die bus er onderdoor kan dan ik ook, en zo geschiede zonder schade 25 minuten eerder op de goede route.
We bereiken onze bestemming en zetten ons op een mooie CP ( €6,00 per dag inclusief 16 AMP stroom) direct aan de voie verte gelegen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley