Er zijn van die dagen…..

Dat het zachtjes gezegd, niet allemaal meezit. Dinsdagmorgen maken we ons op om de camping in Moraira te verlaten. De beheerster van de camping komt ons van de electrapaal loskoppelen en vraagt of ze niet even moet assisteren bij het uitrijden van onze plek. De plaats waar we staan op deze terrassencamping moeten we achterwaarts uitrijden en de paden zijn smal en voorzien van degelijke muurtjes en verlichting armaturen op sokkels. Nee bedankt, zegt deze grootrijbewijs bezitter, en denkt ik zal dat varkentje zelf wel even wassen. Na een voorzichtig tochtje 40 meter achteruit rijden dient de keuze te worden gemaakt links om of rechtsom uitdraaien. Ik doe het na enige aarzeling toch maar rechtsom. Krrrraaak kreunt de camper als ik iets te kort uitdraai en de achterkant van de kunststof bumper achter een uitstekende punt van het lage plateau haakt waarop een verlichtingarmatuur is geplaatst. Als we de schade opnemen is dat geen prettige aanblik. Zowel de linker verlichtingkolom als de gehele bumper is van de camper gerukt en ligt er, alleen nog hangend aan de bedrading, achter. Ik neem het bouwpakket eens in ogenschouw en ga op zoek naar enige rollen ducktape. Met de nodige klappen hier en geduw daar krijg ik het geheel weer enigszins op zijn plaats en begin met het aanleggen van het nodige verband. Na een half uurtje plakken kan ik, zei het met een fikse deuk in mijn chauffeursstatus, vertrekken. Ik slaak dan ook een zucht van verlichting dat ik zonder dat de beheerster een en ander heeft gezien, de camping af kan rijden. We rijden richting Denia en ik ga er van uit onderweg ongetwijfeld een warenhuis of een garage tegen kom want ik wil de boel graag fixeren met wat parkers en daarvoor heb ik een boormachientje nodig en natuurlijk passende parkers. En geloof het of niet; we rijden tijden zonder ook maar een spoor van een winkel of garage te zien. Na Denia door te zijn gecrossed worden we warm, want er staan her en der borden die aangeven dat er megastores in de buurt zijn. We ontwaren er ook daadwerkelijk een. Daar waar je normaal gesproken never nooit fout kunt rijden als je de borden volgt komen we hier terecht bij een tolpoort van de autostrada. Terug kan niet meer. 26 km verder er weer af en weer terug. Dan nog drie keer mis maar jawel uiteindelijk bereiken we winkel waar ik mij kan voorzien van het verlangde. We zoeken onze camperplek in Denia op en…..waar is dat ding nou? Maar eens navraag gedaan bij de naast liggende camping. Nee mijnheer, die is op last van de politie gesloten. Geen goede vergunning. Gaat lekker dus. We besluiten naar een camperplaats enige kilometers verder te rijden. Daar aangekomen worden we vriendelijk ontvangen en onder toeziend en raadgevend oog van een tiental camperaars fixeer ik het geheel en kunnen we gerust zijn dat de boel er onderweg niet af zal vallen.