Niet alles lukt......

Vandaag is het de bedoeling om Carlisle te bezoeken. Na een tochtje van een uur rijden we de stad binnen. Ik heb op mijn Tom een parkeerplaats met Park & Ride faciliteiten ingegeven. We worden dwars door de stad gedirigeerd, komen langs verschillen de bomvolle parkeerterreinen en eindigen midden in een straat ter hoogte van een bushalte waar Tom zegt: bestemming bereikt! Ik dacht het niet. Ik ga er vanuit dat de plaatselijke gendarmerie het niet goed vind wanneer ik ons home hier plompverloren parkeer. Nog maar eens een rondje doen en nu op parkplaatsen letten is het credo. Ja hoor, weer dwars door het centrum maar helaas geen plekje te vinden om op het gemak de stad te bezoeken. We geven het op, hebben honger en willen even uitblazen( lees toilet bezoek). Die mogelijkheid vinden we bij een groot fitnesscentrum een beetje buiten de stad. Groot parkeerterrein, tijd voor een boterhammetje. We gaan geen poging meer wagen is het besluit. Op naar Hadrianswall of wel de muur van Keizer Hadrianus ( 76-138) want overblijfselen liggen hier niet zo ver vandaan. Onderweg fantaseer ik een beetje hoe dat indertijd een beetje is gegaan. De keizer kreeg bericht van zijn commandant is het verre Britannia dat het niet zo goed ging met de grens bewaking aan de noordkant van zijn rijk. Hadrianus denkt, dat klusje ga ik eens even klaren en reist in 120 na Chr. vanuit Rome naar, wat nu ongeveer, de grens met Schotland is. Hoe lang hij daar over deed heb ik niet kunnen vinden maar dat moet toch al gauw een jaartje zijn lijkt mij. Goed daar aangekomen zegt de man: We bouwen een muur! En zo geschiedde, binnen 2 jaar was een muur van 117 km lengte gebouwd voorzien van om de mijl een bemande post en om de 5 mijl grote torens. Zo, dat is nog een regeren met daadkracht! We vinden een stuk van de muur; klimmen er heen en verwonderen ons er over hoe groot ( dik) dat ding wel niet was. Tevreden rijden we richting onze verblijfplaats voor de nacht.