Met bakken......
Blijf op de hoogte en volg Hans en Jeanne
17 Mei 2017 | Verenigd Koninkrijk, Fort William
De hele nacht regent het en als ik de stoute schoenen ( crocs ) aantrek om mij naar de douche te begeven zet het nog een tandje bij en is het een waar gordijn. Het wordt bij vertrek en het legen van het wctje nog een graatje erger. Gelukkig heb ik een kekke regenbroek ergens in Engeland gescoord en met een regenjackje wat ik al had doe ik mijn job terwijl mijn lief mij vanachter de ramen aanmoedigt. De gehele natuurcamping is inmiddels voorzien van een laag water van een cm of 10 dus bagger ik er maar plompverloren doorheen. De nodige dweilen en handdoeken zorgen er voor dat ik mij weer enigszins droog achter het stuur kan zetten. Als we in Cambeltown een kar vol boodschappen bij de Tesco weghalen is het gelukkig wat droog geworden. We doen vandaag een ritje richting Lochgilphaed. Niet te ver want het weer blijft wisselen. Daar aangekomen doen we een rondje door het dorpje en treffen er een winkel met visbenodigdheden en fraaie laarzen in de etalage. In dachtig wat mij deze morgen gebeurde stap ik er fluks binnen. Daar staan er nog veel meer. Super laarzen voor een koude dag vissen en met een prijskaartje van rond de 100 pond. Kijk dat is nu niet precies de bedoeling maar, de uitbater heeft nog wel iets anders. Een minuut of 10 later stap ik met mijn aanwinst, een paar Dunlop regenlaarzen kosten 11 pond, redelijk tevreden weer richting home. De volgende morgen heb ik mijn aanwinst niet nodig want het is droog. We zetten koers naar Fort William. Ook nu zijn de weersomstandigheden sterkt wisselend maar daar waar het verbetert en wat verder zicht hebben, is de slinger de slanger route prachtig. Plots is er een vreemde gebeurtenis. Mijn zicht wordt enigszins beperkt en enkele seconden later heb ik door waarom. Het hefbed boven ons hoofd is uit de vergrendeling geschoten ( beetje slechte wegdeksels) en komt gestaag naar beneden. Met een hand sturend en met de andere, samen met mijn iets paniekerige lief, het bed omhoog houden is voorwaar geen sinecure! Het duurt vervolgens natuurlijk nog een paar kilometer voor ik een afslag zie waar ik de boel weer kan vergrendelen. In Fort William, een gezellig stadje, zoeken we natuurlijk Neptunes staircase op. 9 achtereenvolgende sluizen zorgen voor het overbruggen van het hoogte verschil tussen het Loch Locky en Loch Linnhe. Spectaculair om te zien maar helaas geen boten in de sluizen. We houden het gezien voor vandaag en koesteren ons in het inmiddels uitbundig schijnende zonnetje.
-
17 Mei 2017 - 15:04
Marren :
Een regenbroek, een paar laarzen, man het lijkt wel herfst daar!!
Gelukkig is de omgeving mooi aan de foto's te zien.
En dan dat bed zeg, ik zou ook zeer paniekerig zitten te piepen.
Gelukkig is dat weer goed gekomen.
Enjoy youre trip!!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
