Gaan jaren tellen.....?
Blijf op de hoogte en volg Hans en Jeanne
22 Juni 2017 | Verenigd Koninkrijk, Dover
Gaan jaren tellen....?
Dat bespraken we gisteravond in de gezellige pub waar we een lekkere hap pubgrup naar binnen werkten. De conclusie: ja ze gaan tellen.
Bijna 9 jaar geleden zijn we begonnen met onze camperreizen. Ik net 60 en mijn lief een beetje ouder. Per jaar maanden onderweg. De ene reis intensiever dan de andere maar veelal een flink programma van steden zien en landschappen doorkruisen, lopen en fietsen. Vorig jaar kwam er een kinkje in de kabel. Mijn loopvermogen was gereduceerd tot een actie radius van ongeveer 300 meter. Dat euvel is opgelost dus ik loop weer als de bekende kieviet. Nou ja, er is ook nog zo iets als een matige longinhoud. Dat zorgt er voor dat ik wel lang door kan lopen vermits er geen sprake is van hellend vlak, wel te verstaan naar boven toe dan. Dan wil het motortje wel eens haperen door een tekort aan verse zuurstof. Overigens ben ik dan nog in alle gevallen de snelste van de twee. Daarnaast heeft mijn lief immer wat last gehad van het zoeken naar houvast. Zeker wanneer er sprake is van hoogte, geluiden of situaties waarbij het loopvlak iets te klein en te open lijkt, ontstaat er soms een plotselinge blokkade waardoor naar voren of naar achteren lopen/ fietsen niet meer mogelijk is. Met praten en ondersteunen komen we dan weer uit zo,n situatie maar.... die situaties komen steeds regelmatiger voor. Het tuimelpoppetje wat er soms was na haar hersen infarcten en wat soms voor een komische noot zorgde wordt zo langzamerhand straffer waardoor er situaties zijn dat mijn lief verandert in een soort van Lot. Geen beweging meer in te krijgen! Even ter toelichting voor de jeugdige en voor sommige oudere lezers: Er bestaat een verhalenbundel waarin Lot voorkomt. In het kort; ze wordt bevrijd uit een nare situatie door een oude grijze heer met baard. Die zegt ga lopen en kijk niet achterom wat daar gebeurd. Ze gaat lopen maar, ik noem het
maar even leergierig en te verleiden als vrouwen nu eenmaal zijn, (denk maar aan Eva, die van Adam, nee niet die van TV) kijkt ze toch achterom. De oude heer is woest en verandert haar in een zoutpilaar. Waarom zout en geen graniet bijvoorbeeld? Geen idee! Misschien was dat materiaal daar in ruime mate voorhanden? Maar het resultaat is dus dat ze niet meer beweegt. Tot zover even de toelichting. Goed we komen tot een conclusie. Na vrijwel geheel Europa (behalve Roemenië en Bulgarije) te hebben bereist. Ongeveer drie maal de wereld rond aan kilometers te hebben gemaakt en nu aan het laatste deel daarvan bezig zijnde, weten we het. De jaren gaan inderdaad tellen. Natuurlijk heeft dat ook voordelen. Zo hoef ik bijna nooit meer te bewijzen dat we gebruik willen maken van de senior kortingen die her en der worden gegeven, ze zien het gewoon. Maar enkele maanden intensief reizen met bezoek aan steden, het willen zien van veel landschappen en de indrukken verwerken kost energie. Natuurlijk, het geeft ook energie maar de batterij moet toch regelmatiger aan het infuus, lees rustmomenten, dan een aantal jaren geleden en veel uitdagingen moeten we overslaan. Is het dan gedaan met het reizen? Nee, zeker niet maar, het zal een ander karakter krijgen. Op ons gemak de na- of voorjaarszon opzoeken? Het zal zeker gebeuren. Zo nu en dan een mooie stad of streek bezoeken, ook! Maar de intensieve voorjaarsreizen van enkele maanden hebben we gehad en geen nood, gelukkig hebben we de boeken van ons blog nog! Dank dat jullie met zo velen ons al die jaren hebben gevolgd. Natuurlijk zal ik het niet laten daar waar ik vermeldenswaardige situaties tegenkom deze met jullie te delen maar, de frequentie zal enigszins minder zijn. Adeus e Até logo!
Dat bespraken we gisteravond in de gezellige pub waar we een lekkere hap pubgrup naar binnen werkten. De conclusie: ja ze gaan tellen.
Bijna 9 jaar geleden zijn we begonnen met onze camperreizen. Ik net 60 en mijn lief een beetje ouder. Per jaar maanden onderweg. De ene reis intensiever dan de andere maar veelal een flink programma van steden zien en landschappen doorkruisen, lopen en fietsen. Vorig jaar kwam er een kinkje in de kabel. Mijn loopvermogen was gereduceerd tot een actie radius van ongeveer 300 meter. Dat euvel is opgelost dus ik loop weer als de bekende kieviet. Nou ja, er is ook nog zo iets als een matige longinhoud. Dat zorgt er voor dat ik wel lang door kan lopen vermits er geen sprake is van hellend vlak, wel te verstaan naar boven toe dan. Dan wil het motortje wel eens haperen door een tekort aan verse zuurstof. Overigens ben ik dan nog in alle gevallen de snelste van de twee. Daarnaast heeft mijn lief immer wat last gehad van het zoeken naar houvast. Zeker wanneer er sprake is van hoogte, geluiden of situaties waarbij het loopvlak iets te klein en te open lijkt, ontstaat er soms een plotselinge blokkade waardoor naar voren of naar achteren lopen/ fietsen niet meer mogelijk is. Met praten en ondersteunen komen we dan weer uit zo,n situatie maar.... die situaties komen steeds regelmatiger voor. Het tuimelpoppetje wat er soms was na haar hersen infarcten en wat soms voor een komische noot zorgde wordt zo langzamerhand straffer waardoor er situaties zijn dat mijn lief verandert in een soort van Lot. Geen beweging meer in te krijgen! Even ter toelichting voor de jeugdige en voor sommige oudere lezers: Er bestaat een verhalenbundel waarin Lot voorkomt. In het kort; ze wordt bevrijd uit een nare situatie door een oude grijze heer met baard. Die zegt ga lopen en kijk niet achterom wat daar gebeurd. Ze gaat lopen maar, ik noem het
maar even leergierig en te verleiden als vrouwen nu eenmaal zijn, (denk maar aan Eva, die van Adam, nee niet die van TV) kijkt ze toch achterom. De oude heer is woest en verandert haar in een zoutpilaar. Waarom zout en geen graniet bijvoorbeeld? Geen idee! Misschien was dat materiaal daar in ruime mate voorhanden? Maar het resultaat is dus dat ze niet meer beweegt. Tot zover even de toelichting. Goed we komen tot een conclusie. Na vrijwel geheel Europa (behalve Roemenië en Bulgarije) te hebben bereist. Ongeveer drie maal de wereld rond aan kilometers te hebben gemaakt en nu aan het laatste deel daarvan bezig zijnde, weten we het. De jaren gaan inderdaad tellen. Natuurlijk heeft dat ook voordelen. Zo hoef ik bijna nooit meer te bewijzen dat we gebruik willen maken van de senior kortingen die her en der worden gegeven, ze zien het gewoon. Maar enkele maanden intensief reizen met bezoek aan steden, het willen zien van veel landschappen en de indrukken verwerken kost energie. Natuurlijk, het geeft ook energie maar de batterij moet toch regelmatiger aan het infuus, lees rustmomenten, dan een aantal jaren geleden en veel uitdagingen moeten we overslaan. Is het dan gedaan met het reizen? Nee, zeker niet maar, het zal een ander karakter krijgen. Op ons gemak de na- of voorjaarszon opzoeken? Het zal zeker gebeuren. Zo nu en dan een mooie stad of streek bezoeken, ook! Maar de intensieve voorjaarsreizen van enkele maanden hebben we gehad en geen nood, gelukkig hebben we de boeken van ons blog nog! Dank dat jullie met zo velen ons al die jaren hebben gevolgd. Natuurlijk zal ik het niet laten daar waar ik vermeldenswaardige situaties tegenkom deze met jullie te delen maar, de frequentie zal enigszins minder zijn. Adeus e Até logo!
-
22 Juni 2017 - 16:23
Piet En Jeanne:
Ach, hoe komt je er bij, vriendelijke jonge senioren op bijgevoegde foto.
Nog goed in staat, inderdaad in je eigen tempo, het een en ander te zien van deze aardkloot.
We zullen het missen de belevenissen en de mooie, vele foto's.
Blijf vooral genieten van de 'campervrijheid' het houdt een mens jong (van geest) en vitaal.
Groeten van ons, al wat nog oudere camperaars.☘️☘️☘️☘️ -
22 Juni 2017 - 22:15
Marren :
Jullie zien er fantastisch uit!!! -
24 September 2017 - 09:40
Jules:
Beste Hans en Jeanne,
Via Google kwam ik uit op de buscamper Dehler van Volkswagen en daarmee ook op jullie forum.
Wat een mooie camper zeg! Jammer dat deze niet meer gemaakt wordt.
Vervolgens stuurde ik een mailtje naar het mailadres binnen het forum maar ik kreeg een foutmelding. Vervolgens kwam ik op deze pagina uit en dacht, zouden dit Hans en Jeanne zijn van de VW Optima 5.4 camper? Maar toen zag ik een foto van een andere camper en toen twijfelde ik.
Dus ik weet niet zeker of ik bij jullie met mijn vragen moet zijn?
Zelf lijkt mij de Optima 5.4 een geschikte camper voor ons gezinnetje (mijn vrouw, dochter van 6 en ikzelf).
Nu lees ik dat als je hem 2e hands koopt, vaak ook de ellende van een ander koopt.
Waar zou ik dan bijvoorbeeld op kunnen letten?
Of weten jullie iemand die de Optima 5.4 zou willen verkopen aan ons?
Of waar we moeten zijn voor een goede begeleiding in de aankoop?
Nou, ik hoop dat jullie ons verder kunnen en willen helpen, waarvoor alvast super dank!
Hartelijke groet,
Maud, Juliette & Jules Peters
Susteren (Limburg)
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
