Lichte paniek....

We starten op het gemak op, doen een paar boodschapjes bij de plaatselijke Carre four, tanken ook nog even goedkoop en zijn weer en route. Vandaag staat het passeren van het mooie viaduct bij Millau op het program. Kort voor we er aan komen zien we de borden 'peage'. Ik vraag Jeanne even mijn creditcard aan te geven, ze pak mijn portemonnee en zegt: ik kan hem niet vinden. Hoezo niet, kijk eens goed is mijn reactie maar dat helpt niet, de kaart zit er niet in. Hoe kan dat nou is de volgende, enigszins beschuldigend klinkende, opmerking die ik plaats. Weet ik veel krijg ik terug enfin u begrijpt het al, discussie van een bijna 50 jaar bij elkaar zijnd stelletje. Ik los de betaling op door een MasterCard in het peage machien te steken en op de parkeerplaats onderaan het viaduct gaan we eens serieus beredeneren of ik de card thuis heb gelaten of gewoon kwijt ben. Ik krijg een ingeving en kijk via een inlog op kaart rekening wanneer ik het ding het laatst heb gebruikt. Dat blijkt 2 oktober bij een benzinepomp te zijn geweest. Wat had ik aan? Zoeken in diverse kledingstukken, zoals bodywarmer en regenjack levert niks op. Plots zegt mijn lief, wacht. Ze duikt de wasmand in en jawel, komt triomfantelijk met de kaart tevoorschijn. Zat dus in een bovenzakje van een overhemd! Opluchting alom en vrede, voorzover nodig, getekend. We bollen het viaduct over passeren op onze weg Lodeve waar we begin jaren 80 diverse malen op een camping stonden en bereiken zo rond 15.30 een CP net onder Narbonne.