Hallo allemaal.....!

Ja hoor we zijn er nog. Waar? In Lagos of beter gezegd Espiche op Turiscampo. Al zo,n maand geleden schreef ik mijn laatste blogje. Niet dat er helemaal niks te melden viel uit het overwinteringskamp maar ik had denk ik een beetje last van een schrijvers blok. Vooruit, wat bracht die maand ons. Om te beginnen heel mooi weer! Weken aan een strak blauwe lucht met zo af en toe een dag met een dipje in de vorm van een wolkje voor de zon of enig gespetter. Ergens in de tweede helft van november kregen we een leuk appje. Er stond: is het goed dat ik even op de koffie kom! Nee niet van een of andere medecamperaar uit de omgeving maar van vriendje Hans! Natuurlijk, leuk is onze snelle reactie maar hoe, wanneer? Wel dat was simpel, vluchtje met Ryanair op dinsdag 5 december. Zo rond 21.30 konden wij ons sinterklaas cadeautje op pikken op het vliegveld van Faro. Het was een ontzettend leuke week. (Ik betrap me er op dat ik ontzettend gebruik daar waar heeel leuk zou moeten staan en dat terwijl ik mij altijd erger aan het verkeerde gebruik van dit soort woorden zoals heel erg of verschrikkelijk en dat dan niet in combinatie met droeve gebeurtenissen maar dat terzijde). Het was dus echt heel gezellig. Her en der op leuke plekken rondgekeken, een kipje piri piri genuttigd en natuurlijk een vis bij Chico chez maar ook gewoon thuis een maaltijd in elkaar draaien en met een drankje erbij super zitten genieten. Zaterdag’s naar Papagayo, een wel beetje bijzonder restaurant waar je kunt steengrillen maar belangrijker waar altijd een fado optreden is. Ooit ontmoette ik daar Ondina Santos een fado zangeres waar ik enige tijd mee heb gepraat. Van haar kreeg ik toen een lief gedichtje. En wat blijkt, ook deze avond treed ze op. Het was een warm weerzien. Op 12 december weer richting Faro waar Hans met de vlieger weer richting zijn lief en ‘ons Els’ vertrok. ‘t Was een mooie en leuke week! Inmiddels druppelden de deelnemers aan de “rally” zoals de Engelsen dat noemen gestaag binnen. De kwartiermakers en leiders van dit fenomeen ( die heten stewards) waren al gearriveerd en stonden naast ons. Op enkele informatieborden kunnen de arriverende deelnemers allerlei info vinden. Ook wordt er een infocentrumpje ingericht met een bibliotheek en daar worden ook activiteiten georganiseerd. Alles super goed en strak geregeld. Een bijkomend fenomeen is dat, nu we omringt zijn door voornamelijk Engelsen en de Kerstdagen op komst zijn, de feestverlichting op en rond de campers en caravans steeds uitbundiger wordt. Veelkleurig en knipperend moet het zijn en dat is het dan ook. Als ik ergens wars van ben dan is het verlichting die beter bij Kermis hoort dan bij Kerstmis maar.........de macht van de meerderheid slaat toe! Op een goede dag, of liever een wat mindere dag, bevind ik mij bij de Chinese winkel en voor ik het goed en wel realiseer sta ik met een kilometer licht lint in mijn handen buiten. Jeanne kijkt naar me of ze, niet eens lichtelijk, twijfelt aan mijn verstandelijke vermogens maar hoe dan ook: we vormen niet meer de uitzondering! We knipperen en kleuren in alle toonaarden mee!
Het moet gezegd, we genieten wel van de activiteit die er rond de camper van de stewards heerst. Regelmatig worden we ook uitgenodigd om aan te schuiven tijdens een borrel of andere activiteit. Maar dat laten we maar even. Tot eergisteren. We worden op de hoogte gesteld dat er deze avond voor kerst traditie getrouw Christmis carols gezongen gaan worden. Natuurlijk zijn wij van harte welkom! Jeanne twijfelt een beetje, zingen is niet haar sterkste punt zeg maar, edoch om 19.30 verzamelen we met heel veel zangers en zangeressen rond de tent van de stewards. De Engelsen zijn er op voorbereid: lichtje op het voorhoofd of een kaars of lampje om de liedteksten die worden uitgedeeld te kunnen lezen. Uiteraard diverse kerstoutfits zoals knipperende mutsen, kersttruien, rendierhorens en nog meer van dat soort attributen. Gelukkig zijn er nog een paar van ons soort uitgenodigd dus we staan niet helemaal voor paal. Er wordt een halfuurtje meegeblerd met een slecht functionerende geluidsdrager en daarna krijgen we allemaal een lekker pasteitje uitgereikt. Gezellig! De steward heeft enkele dagen geleden gevraagd waar wij de kerstlunch zouden gaan nuttigen. Want zo is de bedoeling, de straat gaat worden volgezet met een langgerekte tafel waar de leden van de club hun kerstlunch zullen verorberen. En aangezien dat ook voor ons perceel zal plaatsvinden zijn wij van harte welkom. We bedanken en vertellen dat we al een lunch hebben geboekt in het restaurant. Ik spreek af mijn auto elders te parkeren zodat het niet lijkt of ze op een parkeerterrein lunchen. Het wordt met veel dank graag aanvaard. Hoewel de weersvooruitzichten niet al te goed zijn, het weer is net voor het weekeind omgeslagen, worden we kerstmorgen wakker met stralende zon. Na enige tijd zien we de eerste tafeltjes verschijnen. Prachtige kerstkleedjes en kaarsjes en andere versieringen maken de sfeer kompleet. Dat gaat erg leuk worden denken we. Maar dan, rond 12.30, slaat het lot toe, een forse regenbui gooit duidelijk water in het eten. Maar stoïcijns worden tafels opgepakt en naar de slechtweer voorziening aan het eind van de straat gebracht. Jammer, we hadden graag die lange tafel met eveneens versierde mensen gezien.
Wij gaan richting de kerstlunch in het restaurant van de camping. We krijgen ons tafeltje en kijken onze ogen uit naar de uitdossing van sommige mensen. Feestjurken waar je niet van snapt hoe ze die te pakken hebben gekregen en al helemaal niet hoe ze het aandurven die aan te trekken. Maar ook zien we wel campinggasten op sjiek en natuurlijk ook sommige in de korte broek. Dat alleen al maakt de kerstlunch tot een feest! Over het eten kunnen we kort zijn. Je maakt een prachtige poster waarop de diverse voor en hoofdgerechten alsook de keur aan nagerechten wordt aanbevolen. Je krijgt de indruk in een super restaurant terecht te komen. We worden verwelkomt met een glaasje bubbels en dan is het wat het normaal is in dit restaurant: een buffet. Het buffet is in dit geval qua voorgerechten wel uitgebreid met bijvoorbeeld een hele zalm die wordt uitgeserveerd en onvermijdelijke rosbief maar verder is het eigenlijk gelijk aan het buffet zoals dat hier de gehele week kan worden genuttigd. De enige echte verschillen: een heel restaurant vol mensen die direct op alles aanvallen dus enigszins chaos en de prijs, die is namelijk van 13 euri naar 35 euri verhoogd. O ja, er is wel een discjockey en de bediening loopt in iets rond wat op een verkleedpartij voor een kinderkerstfeestje niet zou misstaan. Dan word er aan het eind van de middag ook nog gedanst, door de dames dan wel te verstaan. Jeanne werd ook uitgenodigd deel te nemen maar daar zag ze toch maar vanaf. Al met al hebben we een plezierige kerstlunch gehad met het ‘terraswerk’ als hoogtepunt!