Weer terug....

Vrijdagmiddag 12 oktober zijn we na een vlotte terugreis weer aangeland in het Middelburgse. De dag daarop kunnen we Gwen in onze armen sluiten. Ze is erg dapper misschien wel een beetje te, want zoals ze zelf zegt: ik ben steeds bezig mensen gerust te stellen en daar wordt ik wel een beetje moe van. Haar jongens, Timo en Sam zijn verdrietig en boos tegelijk. Ze vinden het niet eerlijk dat hun Mam op gezondheid vlak zoveel voor de kiezen krijgt. Wij vinden dat eigenlijk ook maar hier valt niet te kiezen. De brief voor de vervolg afspraak is die morgen binnengekomen. Het wordt mede door de herfst vakantie weer wachten. 31 oktober zal een gesprek plaatsvinden waarin verdere afspraken worden gemaakt. In de tussentijd kijkt de patholoog nog naar de situatie. Toch weer wel lang wachten. We verzetten die middag gezamenlijk de zinnen door jarige Sophie (vrouw van onze dochter Leontien) te gaan feliciteren en daarop een stevig glas witte wijn te drinken.
De volgende week gebruik ik om de camper te cleanen en winter klaar te maken. En ik krijg van onze vriendjes Piet en Ineke een lunch aangeboden ter ere van mijn verjaardag. Kijk met dat weer op het terras is dat dan weer wel iets waar Cruijff van zou zeggen: elk nadeel......juist! Afgelopen donderdag besluit ik om met vriend Hans, ja wel zeg maar tweede Hans, mee te gaan om een klus bij vrienden in Waalwijk te doen. Twee dagen laminaat leggen. Leuk werk en ook dat verzet de gedachten. We zijn goed op gang als donderdagmiddag het lot, ja wel een beetje noodlot, toeslaat. Door onverklaarbare actie mijnerzijds kom ik met mijn duim te dicht inde buurt van de cirkelzaag. Paniek, maar met een flinke theedoek houd ik het spul vast en na enig overleg en aandrang mijnerzijds wordt ik naar de spoedeisende hulp in het Jeroen Bosch in’ s Hertogenbosch vervoert. Alle lof voor de mensen daar. Intake: anamnese, en binnen een anderhalf uur is het ene deel weer aan het andere genaaid en kan ik huiswaarts. Ik heb geluk gehad want het bot is maar voor een fractie geraakt en zoals het er uitziet kan een en ander dus volledig herstellen. Tweede Hans brengt mij eind die middag weer naar huis alwaar we de dames kondr5 doen van het wat minder blije nieuws. Af gelopen maandag ter controle naar de huisarts en hoewel het geheel er mijn inziens uitziet als een combi van een slecht prototype van Frankenstein en een patatje oorlog is de dokter niet ontevreden! Dus ik ook niet. Vrijdag terug voor controle en dan is het ook al weer bijna 31 oktober!