Pff ff wachten.....

Voor zondag en maandag wordt regen voorspelt. Hoewel we op een uitstekende CP staan in Moissac, besluiten we te vertrekken naar een camping Pujols in de buurt van Villeneuf sur Lot. We kunnen daar tijdens het mindere weer een paar wasjes draaien zodat we weer schoon verder richting Portugal kunnen. Of misschien toch niet? Wat is het geval; bij onze dochter Gwen is dinsdag jl. een punctie van de schildklier gedaan. Hoewel de bloedwaarden geen reden tot directe ongerustheid vormden wordt, om alles uit te sluiten, deze punctie toch uitgevoerd. Dit mede gezien het feit dat bij dochter Leontien zo,n 12 jaar geleden wel kanker werd geconstateerd.
Vandaag dinsdag 9 oktober krijgt ze hiervan de uitslag. Ze zal worden gebeld maar men wist niet te zeggen hoe laat. In onze ogen een belachelijke manier om dit soort ingrijpende uitslagen te communiceren. De reclamespotjes van sommige ziekenhuizen hoe snel en begripvol in dit soort situaties wordt gecommuniceerd met een patiënt is nog nog niet doorgedrongen in de provincie denk ik.  Dus vanmorgen wachten we op de berichten. De tijd verstrijkt en als het inmiddels 12 uur is geworden hebben we nog niets gehoord. We weten niet goed wat te doen. Verder rijden of nog afwachten. We besluiten eerst maar een in de buurt gelegen Auchan te bezoeken voor wat boodschapjes. Als we daar rond 13 uur klaar zijn nog steeds geen bericht. We besluiten koers te zetten naar een CP in Air Sur ‘L Adour ongeveer 100 km zuidwaarts. We komen er rond 16 uur aan. Ik doe een appje aan Gwen waarin ik adviseer het ziekenhuis te bellen of ze mogelijk nog vandaag te horen krijgt of ze wel of geen kanker heeft of dat ze misschien nog een paar dagen moet wachten. Kennelijk is ze op dat moment bij Leontien die juist met het ziekenhuis belt. Ze krijgt te horen dat ze op de bellijst staat en nog vandaag wordt gebeld. Dit zo ben ik van mening is te zot voor woorden. Hoe haalt men het in zijn of haar hersens om op deze manier met iemand om te gaan.
Rond 17.30 uur krijgen we dan eindelijk bericht. De waardes zijn van dien aard dat het protocol zegt dat de helft van de schildklier moet worden verwijderd. Er volgt nog een overleg met de patholoog en de betrokken deskundigen en over twee weken een gesprek met de internist om het verdere afspraken te maken. Ons besluit staat snel vast; we draaien de steven noordwaarts en gaan richting huis. Als ik nog vraag waarom het de hele dag moest duren om iets te horen blijkt dit een fout te zijn van de afspraken afdeling. Zij hadden het tijdstip van bellen moeten doorgeven. Gwen heeft gelukkig een goed gevoel bij de behandelend internist maar bij ons blijft hangen dat we dachten dat binnen de medische wereld eindelijk was doorgedrongen dat je iemand en alle personen daarom heen niet op deze wijze een dag kunt gijzelen. Het tegendeel blijk helaas waar.